بذر چغندر لبویی

چغندر یک سبزی ریشه ای همه کاره و مغذی است که در محیط های سرد به خوبی رشد می کند. کاشت بسیار آسانی دارد و برای افرادی که محیط بزرگ برای کاشت دارند و در مناطق نسبتا سردسیر هستند توصیه می کنیم بذر چغندر لبویی را بکارند و در آخر فصل با برداشت آن شگفت زده می شوند. در ادامه نحوه کاشت بذر چغندر را آورده ایم:

نام علمی: Beta vulgaris

نام انگلیسی: Beet

تیره: Amaranthaceae

نوع گیاه: یکساله و علفی

عمق کاشت: نیم تا یک سانتی متر

مدت زمان جوانه زنی: 10-7 روز

فاصله کاشت: 15 سانتی متر

فاصله ردیف ها: 50-45 سانتی‌متر

نور: آفتاب کامل

خاک: اکثر بافت های خاک

کاشت بذر چغندر

بذر چغندر بهتر است در دماهای سردتر، معمولاً بین 10 تا 24 درجه سانتیگراد کاشته شود. زمان کاشت بهینه به آب و هوای محلی شما بستگی دارد. بذر چغندر را اگر در بهار می کارید بهتر است 2-4 هفته قبل از آخرین یخبندان بهاره  بکارید. اگر قصد برداشت در پاییز را دارید بذر چغندر 8-10 هفته قبل از اولین یخبندان، برای برداشت دیرهنگام بکارید..

چغندر به مکانی آفتابی با حداقل 6 ساعت نور مستقیم خورشید در روز نیاز دارد. این مقدار نور رشد بهینه و رشد ریشه را تضمین می کند. چغندر در خاک با زهکشی خوب، سست و حاصلخیز بهترین رشد را دارد. خاک باید کمی اسیدی تا خنثی باشد و pH آن بین 6 تا 7 باشد.

بذر چغندر خاک لومی یا شنی بهترین عملکرد را دارد. از کاشت بذر چغندر خاک رسی سنگین که ممکن است باعث تغییر شکل یا پوسیدگی ریشه ها شود خودداری کنید. قبل از کاشت باید خاک و زمین مورد نظر را آماده کنید.

برای کاشت بذر چغندر خاک را تا عمق30-35 سانتی متر شخم بزنید تا سست شود و چغندرها بتوانند در آن به خوبی رشد کنند. بهبود حاصلخیزی و زهکشی خاک را با مواد آلی یا کمپوست اصلاح کنید.

بذر چغندر را در عمق 1.25 تا 2.5 سانتی متری سطح خاک بکارید. فاصله بذرها را باید حداقل 15 سانتی متر در نظر بگیرید و ردیف ها را 45-50 سانتی متر از هم فاصله دهید. رعایت فاصله کاشت در هنگام کاشت بذر چغندر بسیار مهم است زیرا باعث رشد بهتر و بدون مزاحمت چغندرها می شود.

پس از کاشت بذر چغندر خاک را به آرامی آبیاری کنید تا مطمئن شوید که بذرها با خاک به خوبی تماس پیدا می کنند و رطوبت لازم برای جوانه زنی را خواهند داشت.

چغندر به رطوبت ثابت نیاز دارد. خاک را مرطوب نگه دارید اما غرقاب نکنید. آبیاری عمیق یک یا دو بار در هفته بهتر از آبیاری کم عمق است. مالچ می تواند به حفظ رطوبت و خنک نگه داشتن خاک کمک کند.

اگر خیلی متراکم کاشته اید، قبل از اینکه چغندرها بزرگ شوند در اواسط فصل تنک کنید و چغندرهای ریز را برداشت کنید و مصرف کنید و اجازه دهید چغندرهای بزرگ به رشد خود ادامه دهند.

برای کوددهی می توانید از کودهای دارای فسفر و پتاسیم بیشتری است، که باعث رشد سالم ریشه می شود استفاده کنید. از کوددهی با کودهای حاوی نیتروژن بیش از حد خودداری کنید، زیرا می تواند منجر به رشد برگ سبز با شکل گیری ضعیف ریشه شود.

اطراف چغندرهای خود را عاری از علف های هرز نگه دارید، زیرا آنها می توانند برای مواد مغذی و فضا رقابت کنند. چغندرها به سرما مقاوم هستند، اما در دماهای سردتر، به طور ایده آل بین 10 تا 24 درجه سانتیگراد بهترین رشد را دارند. گرمای شدید (بالاتر 29 درجه سانتیگراد) می تواند باعث به بذر رفتن گیاهان و کوچکتر شدن چغندرها شوند.

رطوبت متوسط ​​برای رشد چغندر ایده آل است. رطوبت بیش از حد می تواند منجر به بیماری های قارچی شود، در حالی که کم آن می تواند باعث سختی و چوبی شدن ریشه ها شود. جریان هوای خوب به جلوگیری از بیماری های قارچی کمک می کند و باعث رشد سالم گیاه می شود.

برداشت

ریشه های چغندر بسته به تنوع و شرایط رشد معمولاً 50 تا 70 روز پس از کاشت آماده برداشت هستند. هنگامی که ریشه ها به اندازه دلخواه رسید، آن ها را به آرامی به سمت بالا بکشید. برای برداشت زیاد صبر  نکنید، زیرا چغندرهای بیش از حد رشد کرده سخت و چوبی می شوند.

چغندر را می توان در جای خشک و خنک به مدت چند هفته یا در یخچال نگهداری کرد. اگر برای مدت طولانی نگهداری می شود، برگ ها را جدا کنید، زیرا رطوبت را از ریشه می گیرند.